Kadın Tüketicilerin Marka Tercihlerinde Yeşil Reklamların Önemi

Esen ŞAHİN, Nazkhanım CHILASHVILI

Öz


Çalışma kapsamında çevrecilik bilincine vurgu yapan reklamların, kadın tüketicilerin marka tercihlerindeki önemi değerlendirilmiştir. Araştırmanın amacı farklı kuşaklara mensup kadın tüketicilerin yeşil reklama yönelik tutumlarının ve marka tercihlerinde yeşil reklamların öneminin belirlenmesidir. Farklı kuşaklara mensup kadın tüketicilerin yeşil reklamlara karşı sergiledikleri tutumlar ve yeşil reklamların kadın tüketicilerin marka tercihlerinde nasıl bir öneme sahip olduğu çalışmanın problemini oluşturmaktadır. Çalışma nitel araştırma yöntemi izlenerek gerçekleştirilmiştir.  Konya ili sınırları içinde ikamet eden ve amaçlı örneklem yöntemi ile seçilmiş, 13’ü Y kuşağına, 13’ü ise Z kuşağına mensup 26 kadın katılımcı ile yarı yapılandırılmış görüşme tekniği kullanılarak gerçekleştirilen mülakatlar sonucunda elde edilen veriler MAXQDA Analytics Pro 2022 ile analiz edilmiştir. Analizler sonucunda Y ve Z kuşağı katılımcılarının genel olarak yeşil reklamları çevrecilik bilinci oluşturma konusundan faydalı ve gerekli buldukları fakat yeşil reklamları güvenilir ve inandırıcı bulmadıkları sonucuna ulaşılmıştır. Kuşaklararası kıyaslama yapıldığında, yeşil reklamların, Z kuşağına kıyasla, Y kuşağı katılımcılarının marka tercihlerinde daha etkili bir belirleyici olduğu görülmüştür.


Anahtar Kelimeler


Yeşil Pazarlama, Yeşil Reklam, Yeşil Tüketici

Tam Metin:

PDF

Referanslar


Alagöz, B. S. (2007). Yeşil Pazarlama ve Eko Etiketleme. Akademı̇k Bakış Uluslararası Hakemli Sosyal Bilimler E-Dergisi(11).

Alnıaçık, Ü. (2009). Tüketicilerin Çevreye Duyarlılığı ve Reklamlardaki Çevreci İddialar. Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2(18), 48-79.

Alnıaçık, Ü., Yılmaz, C., & Alnıaçık, E. (2010). Reklamlarda Çevreci İddialar ve Reklam Etkililiği: Basılı Reklamlar Üzerinde Deneysel Bir Araştırma. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10(1), 85-106.

Aytekin, P. (2007). Yeşil Pazarlama Stratejileri. Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(2), 1-20.

Bayram, H. (2019). Tüketicilerin Yeşil Reklamlara Yönelik Tutum ve Satın Alma Tarzları Arasındaki İlişkiler. Yüksek Lisans Tezi. Giresun Üniversitesi.

Benerjee, S., Gulas, C. S., & Iyer, E. (1995). Shades of Green: A Multidimensional Analysis of Environmental Advertising. Journal of Advertising, 24(2), 21-31. doi:https://doi.org/10.1080/00913367.1995.10673473

Benli, T., Karaosmanoğlu, K., & Taş, Ö. (2017). Çalışan Bireylerin Yeşil Ürün Reklamlarına Yönelik Tutumlarını Etkileyen Faktörlerin Demografik Özelliklerine Göre Farklılıkları. Business & Management Studies: An International Journal,, 5(4), 235-256.doi: https://doi.org/10.15295/bmij.v5i4.194

Bernard, H. R. (2017). Research methods in anthropology: Qualitative and quantitative approaches. New York: Altamira Press.

Boztepe, A. (2012). Boztepe, A. (2012). Green Marketing and its İmpact on Consumer Buying Behavior. European Journal of Economic & Political Studies, 5(1). European Journal of Economic and Political Studies, 5(1).

Canan, A. Y., & Ecevit, Z. (2005). Çevre Bilinçli Tüketiciler. Akdeniz University Faculty of Economics & Administrative Sciences Faculty Journal/Akdeniz Universitesi İktisadi ve Idari Bilimler Fakultesi Dergisi, 5(10).

Carlson, L., Grove, S. J., & Kangun, N. (1993). A Content Analysis of Environmental Advertising Claims: A Matrix Method Approach. Journal of Advertising , 22(3).doi: https://doi.org/10.1080/00913367.1993.10673409

Chen, Y. S., & Chang, C. H. (2012). Greenwash and Green Trust: The Mediation Effects of Green Consumer Confusion and Green Perceived Risk. Journal of Business Ethics, 114(3), 489-500.

Cohen, D., & Crabtree, B. (2006). Qualitative Research Guidelines Project. (RWJF, Prodüktör) http://www.qualres.org/HomeSemi-3629.html adresinden alındı

Çabuk, S., Nakıboğlu, B., & Keleş, C. (2008). Tüketicilerin Yeşil (Ürün) Satın Alma Davranışlarının Sosyo-Demografik Değişkenler Açısından İncelenmesi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17(1), 85-102.

Çavuşoğlu , S. (2021). Yeşil Reklam ve Yeşil Marka Farkındalığının Yeşil Müşteri Tatmini Üzerindeki Etkisi: Yeşil Satın Alma Davranışının Aracılık Rolü. Gaziantep University Journal of Social Sciences, 20(3), 1355-1374. doi: https://doi.org/10.21547/jss.893209

D'Souza, C., & Taghian, M. (2005). Green Advertising Effects on Attitude and Choice of Advertising Themes. Asia Pacific Journal of Marketing and Logistics, 17(4), 51-66. doi: https://doi.org/10.1108/13555850510672386

Erbaşlar, G. (2012). Yeşil Pazarlama. Mesleki Bilimler Dergisi (MBD), 1(2), 94-101.

Güner,U.(2020). Çevresel Sürdürülebilirlik. 5 Ocak 2023 tarihinde https://books.google.com.tr/books/about/Çevresel_Sürdürülebilirlik.html?id=g9rNDwAAQBAJ&redir_esc=y adresinden alındı

Güntay, G. Y. (2020). Yeşil Reklamlarda Tüketicinin Bilinçlendirilmesine Yönelik Çevreci Söylemlerin Analizi. Selçuk İletişim Dergisi, 13(2), 501-533.

Haytko, D. L., & Matulich, E. (2008). Green Advertising and Environmentally Responsible Consumer Behaviors: Linkages Examined. Journal of Management and Marketing Research, 1.

Kangun, N., Carlson, L., & Grove, S. J. (1991). Environmental Advertising Claims: A Preliminary Investigation. Journal of Public Policy & Marketing, 10(2), 47-58.

Karataş, Z. (2015). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştirma Yöntemleri. Manevi Temelli Sosyal Hizmet Araştırmaları Dergisi, 1(1), 62-80.

Kartal, A., & Tatlı, E. (2020). Yeşil Reklamların Z Kuşağı Tüketicilerin Satın Alma Kararları Üzerine Etkisi. 6(1), 208-224.

Köksal , D. (2011). Yüksek Lisans Tezi. Çevrecilik ve Yeşil Reklama Yönelik Tutum. Bahçeşehir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Reklamcılık ve Marka İletişimi Yönetimi.

Kükrer , Ö. (2012). Tüketicilerin Çevresel Sorumluluklarının Yeşil Reklama Yönelik Tutumlarına Etlkisi: Eskişehir Örneği. Journal of Yasar University, 7(26), 4505-4525.

Kärnä, J., Juslin, H., Ahonen, V., & Hansen, E. (2001). Green Advertising: Greenwash or a True Reflection of Marketing Strategies? Greener Management International(33), 59-70.

Kilbourne, W. E. (1995). Green Advertising: Salvation or Oxymoron? Journal of Advertising, 24(2), 7-20. doi: https://doi.org/10.1080/00913367.1995.10673472

Koçer, L. L., & Delice , T. (2016). Yeşil Reklamlara Yönelik Tutumların Çevresel Duyarlılığa Etkisi: Çevresel Kaygının Aracılık Rolü. Humanities Sciences, 11(2), 112-139. doi: http://dx.doi.org/10.12739/NWSA.2016.11.2.4C0206

Kotler, P., Kartajaya , H., & Setiawan, I. (2021 b). Pazarlama 5.0: İnsan için Teknoloji. (T. Gezer, Çev.) İstanbul: Nişantaşı Üniversitesi Yayınları.

Kotler, P., Hermawan, K., & Setiawan, I. (2021 a). Pazarlama 4.0. (S. Talay , Dü., & N. Özata , Çev.) İstanbul: Optimist Yayın Dağıtım.

Odabaşı, Y. (1992). Yeşil Pazarlama: Kavram ve Gelişmeler. Pazarlama Dünyası, 6(36), 4-9.

Otmman, J. A. (1993). Green Marketing: Challenges and Oppurtinities for the New Marketing Age. Chicago: NTC Business Books.

Ottman, J. A., Stafford, E. R., & Hartman, C. L. (2006). Avoiding Green Marketing Myopia: Ways to Improve Consumer Appeal for Environmentally Preferable Products. Environment Science and Policy for Sustainable Development, 48(5), 22-36.

Ottman, J. A. (2011). The New Rules of Green Marketing : Strategies, Tools, and Inspiration for Sustainable Branding. Berrett-Koehler Publishers.

Özel, A. P. (2012). Çevresel Reklamlarda Yasal Düzenlemeler ve Etik Tartışmaları. Akdeniz İletişim .

Özkaya, B. (2010). İşletmelerin Sosyal Sorumluluk Anlayışının Uzantısı Olarak Yeşil Pazarlama Bağlamında Yeşil Reklamlar . Öneri Dergisi , 9(34), 247-258.

Polonsky, M. J. (1994). An Introduction to Green Marketing. Electronic Green Journal, 1(2). doi: https://doi.org/10.5070/G31210177

Singh, P. B., & Pandey, K. K. (2012). Green Marketing: Policies and Practices for Sustainable Development. Integral Review- A Journal of Management, 5(1), 22-30.

Strauss, A., & Corbin, J. (1990). Basics of Qualitative Research: Grounded Theory Procedures and Techniques. Sage Publications.

Şahin, E. (2020). Nitel Araştırma Süreci ve Desenleri . Editör: M. Zerenler , Pazarlamanın Nitel Çağı: Araştırma Desenleri, Kuramlar ve Uygulamalar. (s. 41-69). Konya: Çizgi Kitabevi.

Tariq, M. Z. (2014). Impact of Green Advertisement and Green Brand Awareness on Green Satisfaction with Mediating Effect of Buying Behavior. Journal of Managerial Sciences, 8(2), 274-286.

Tatlı, E. (2018). Çevreci Tüketicilere Ulaşmaya Çalışan Bir İletişim Yöntemi Olarak Yeşil Reklamcılık: Kuramsal Bir Çerçeve. Sosyal Bilimler Dergisi, 165-178.

Ulusu, Y., & Köksal , D. (2012). Yeşil Reklama Yönelik Tutum: Üniversite Öğrencileri Üzerine Bir Uygulama. Journal of Yasar University, 7(27), 4642 - 4669. doi: 10.19168/jyu.85414

Ülker , Y. (2021). Tüketim Karşıtı Bireylerin Çevreci Reklamlara Olan Tutumları. Selçuk İletişim Dergisi, 14(2), 784-804. doi: https://doi.org/10.18094/josc.877887

Yaman, F. (2014). Reklamlarda Kullanılan Renkler ve Gazete Reklamlarının Nitel Analizi. İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi(38), 44-55.

Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2018). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.

Yücel, M., & Ekmekçiler, Ü. S. (2008). Çevre Dostu Ürün Kavramına Bütünsel Yaklaşım: Temiz Üretim Sistemi, Eko-Etiket, Yeşil Pazarlama. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 7(26), 320-333.

Zinkhan, G. M., & Carlson, L. (1995). Green Advertising and the Reluctant Consumer. Journal of Advertising, 24(2), 1-6.doi: https://doi.org/10.1080/00913367.1995.10673471


Refback'ler

  • Şu halde refbacks yoktur.


Creative Commons Lisansı
Bu eser Creative Commons Atıf 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.