İslam Öncesi Orta Asya Tarihi Coğrafyasında Bedahşan Bölgesi ve Türk Tarihindeki Yeri

Zahide AY

Öz


Orta Asya’nın güney kesimlerinin (10.yüzyıldan itibaren İslamlaşmasıyla birlikte Türkleşmesinin de önünü açacak olan ve kaynaklarda Türkistan olarak adlandırılacak olan kesimlerinin) Türklerle ilgili tarihini, önce Türgişler (7-8.yüzyıl), sonra da Karahanlılarla (9. yüzyıl ve sonrası) birlikte işliyoruz hep. Kronolojik olarak onlardan önce gelen süreci ise İç Asya, (özellikle Moğolistan ve Çin’in kuzeyi) üzerinden inceliyoruz. Oysa 7. yüzyılda Moğolistan’daki Uygurların Göktürkleri devirirken, bazı kavimler göçlerine sebep olmaları sonucu Orta Asya’da Türgişlerin ortaya çıkmasına benzer bir süreç, Türgişlerden yaklaşık üç yüzyıl öncesinde, Orta Asya’nın güney topraklarında ortaya çıkan Akhun/Eftalitlerin de başına gelmişti. Aynı şekilde İslam öncesi Türk-İran ilişkileri, hep Sogdlar üzerinden, Sogdların Göktürkler ve Uygurlar üzerindeki kültürel etkileri üzerinden, İç Asya merkezli bir konu olarak incelene gelmiştir. Oysa konunun bir de daha güney topraklarındaki Eftalitlerin merkezi Bedahşan bölgesiyle de ilgisi vardır. İlk defa ortaçağ İslam kaynaklarında Bedahşan olarak geçen kelimenin ilkçağdaki söylenişini bilemiyoruz. Onun okunuşuna en yakın kelime Hsüan-tsang’da Po-tuo-chuang-na şeklinde geçer. Toharistan’ın bir parçası olduğunu biliyorsak da, Bedahşan tam olarak neresidir, Toharistan net olarak nereleri kapsar muallaktır. Batı İran dünyasını Perslerin egemenlik sahası olarak düşünürsek, buraların da doğu İran dünyası olduğunu söyleyebiliriz. İran dünyasının Orta Asya’da yer alan kesimlerinin batısını ve batısındaki adlandırmaları takip edebiliyoruz: Transoxiana, Sogdiana, Baktria, Gandara gibi. Doğusu için ise topyekün Toharistan tabiri kullanılıyor görünmektedir. Fergana, Bedahşan ve Doğu Türkistan’ın batısında yer alan yerleşimleri içerecek şekilde. Toharistan’ın bir parçası olan Bedahşan bölgesinin Türk halkları tarihiyle ilgisi ise Akhun/Eftalitlerle başlar. Bedahşan, aynı zamanda, Karluklarla ilgili soru işaretlerinin de araştırılması gereken yerdir. Yabguluktan öteye geçememeleri, bir de Pamir-Hindikuş arası dağlık bir bölge ve etrafında konuşlanmalarından dolayı, Karluklar hakkında bilgimiz çok azdır. Bu makalenin amacı, Orta Asya’nın Hind dünyasına sınır güney bölgesi Bedahşan’da, “İslam öncesi Türk izleri neydi?” sorusuna cevap aramaktadır. 


Anahtar Kelimeler


Bedahşan, Toharistan, Akhun, Eftalit, Karluk, Kalaç (Halaç).

Tam Metin:

PDF

Referanslar


Akbulut, Dursun Ali. “Akhunlar (Kionit/Hyon) ve Aftalitler Çağında Maveraünnehir ve Horasan’da Türkler”, Türkler, cilt 1, Yeni Türkiye Yayınları, Ankara, 2002, ss. 831-844.

Ay, Zahide. Nâsır-ı Hüsrev ve Sonrasında Bedahşan İsmailileri (10-15. Yüzyıllar).Tarih Vakfı Yurt Yayınları. İstanbul, 2013.

______, “The Wakhis of Gojal (Upper Hunza): An Historical Analysis Within the Context of Ismailism in Badakhshan”, Alevilik-Bektaşilik Araştırmaları Dergisi, sayı 19, 2019, ss. 81-111.

Babur, Gazi Zahireddin Muhammed. Babürname, çev. Reşit Rahmeti Arat, Kabalcı Yayınevi, İstanbul, 2006.

Barthold, V.V. Moğol İstilasına Kadar Türkistan, haz. H.D.Yıldız, Ankara, 1990.

_______, “Badakhshan”, EI, birinci baskı, cilt 2, E.J.Brill, 1987, ss. 552-554.

_______, “Tacikler”, Orta Asya, çev. Ahsen Batur, Selenge Yayınları, İstanbul, 2010, ss. 164-183.

Bergreen, Laurance. Marco Polo from Venice to Xanadu, Quercus, London, 2009.

Bobrinskoy, Aleksey. “Secta Ismailiya v russkih i Buharaski. predelah sredney azii”, Etnografiçesko Obozreni, yy, Moskova, 1902, ss. 1-18.

Czedledy, K. Bozkır Kavimlerinin Batı’dan Doğu’ya Göçleri, haz. E. Çoban, İstanbul, 1988.

Cöhce, Salim. “Hindistan’da ilk Türk Hakimiyeti: Kuşanlar ve Akhunlar”, Türkler, cilt 1, Yeni Türkiye Yayınları, Ankara, 2002, ss. 815-820.

Cunnigham, A. Later Indo-Scythans, ed. A.K. Narain, Varasani, 1962.

Dani, A.H. “The Western Himalayan States”, History of Civilizations of Central Asia, cilt 4, ed. M. S. Asimov ve C. E. Bosworth, Unesco Publishing, 1998, ss. 215-225.

Duğlat, Mirza Muhammed Haydar. Tarih-i Reşidi, çev. Osman Karatay, Selenge Yayınları, İstanbul, 2006.

Ekrem, Erken. Hsüan-Tsang Seyahatnamesi’ne Göre Türkistan, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara, Kasım 2003.

Fraser W.K.-Tytler, Afghanistan: A Study of Political Developments in Cenrtal Asia, New York, 1950.

Frye, Richard. Antik Çağlardan Türklerin Yayılmasına Orta Asya Mirası, çev. Füsun Tayanç ve Tunç Tayanç, Arkadaş Yayınları, Ankara, 2009.

Golden, Peter B. , “Orta Asya’da İslamiyetin İlk Dönemleri ve Karahanlılar”, çev. Halil Berktay, Erken İç Asya Tarihi, ed. Denis Sinor, İletişim Yayınları, İstanbul, 2000, ss. 459-497

________, Türk Halkları Tarihine Giriş, çev. Osman Karatay, Karam, Ankara, 2002.

Grousset, R. Bozkır İmparatorluğu, haz. R. Uzmen, İstanbul 1993.

Harmatta, J. “Tokharistan and Gandhara under Western Türks Rule”, History of Civilisations of Central Asia, cilt 3, ed. B.A. Litvinsky, Unesco Publishing, 1996, ss. 367-383.

Hudud al-Alem (Mine’l-Meşrik İle’l Magrib), haz. V. Minorsky, çev. Abdullah Duman ve Murat Ağarı, Kitabevi, İstanbul, 2008.

Iskandarov, Istoria Pamira, Horog, Pamir, 1995.

Istahri. Kitâbu Mesâliki’l-Memâlik, ed. De Goeje, Brill, Leiden, 1967.

İbn Havkal. “Surat el-arz”, İslam Coğrafyacılarına Göre Türkler ve Türk Ülkeleri, haz. Ramazan Şeşen, Türk Tarih Kurumu Basımevi, Ankara, 2001, ss. 212-251.

Jarring, G. Bugünkü Afganistandaki Türk Cemaatleri Hakkında, çev. A.M. Haymana Yaylalıgil, İstanbul, 1943.

Konukçu, Enver. Kuşan ve Ak-Hunlar Tarihi, Ankara 1973.

_______“Akhunlar”, Türkler, cilt 1, Yeni Türkiye Yayınları, Ankara, 2002, ss. 827-830.

Litvinsky, B.A. “The Hepthalite Empire”, History of Civilizations of Central Asia, cilt 3, ed. B.A. Litvinsky, Unesco Publishing, 1996, ss. 135-162.

Kaşgarlı Mahmud, Divanü Lügati’t-türk Tercümesi III, haz. B. Atalay, Ankara, 1999.

el-Makdisi. Ahsenü’t-Tekâsim fî Ma’rifeti’l-Ekâlim, ed. De Goeje, Brill, Leiden, 1967.

Mesudi. Muruc ez-Zeheb (Altın Bozkırlar), çev. Ahsen Batur, Selenge Yayınları, İstanbul, 2004.

Minorsky, V. “The Turkish Dialect of the Khalaj”, Bulletin of the School of Oriental Studies, cilt 10, No 2, 1940, ss. 417-437.

Roux, Jean-Paul. Orta Asya, çev. Lale Arslan, Kabalcı Yayınları, İstanbul, 2001.

Sinor, Denis. “Hun Dönemi”, Erken İç Asya tarihi, çev. Mete Tunçay, İletişim Yayınları, İstanbul, 2000, ss. 245-282.

Şeşen, R. İslam Coğrafyacılarına göre Türkler ve Türk Ülkeleri, Türk Tarih Kurumu Basımevi, Ankara, 2001.

Shahrani, M. Nazif Mohib. The Kirghiz and Wakhi of Afganistan. Seattle and London: University of Washington Press, London, 1979.

Ebu Cafer Muhammed bin Cerir et-Taberi, Tarih-i Taberi, çev: M. Faruk Gürtunca, Sağlam Yayınevi, ty,

Togan, Nazmiye, “Peygamberin Zamanında Şarki ve Garbi Türkistanı Ziyaret eden Çinli Budist Rahibi Hüen-Tzang’ın Bu Ülkelerin Siyasi ve Dini Hayatına Dâir Kayıtları”, ITED, IV (1964), ss. 19-55.

Togan, Z. Velidi. Umumi Türk Tarihine Giriş, Enderun Kitabevi, İstanbul, 1981.

________, Oğuz Destanı: Reşideddin Oğuznamesi, Tercüme ve Tahlili, Enderun Kitabevi, İstanbul, 1982.

________, “Eftalit Devletini Teşkil eden Kabilelere Dair”, Atatürk Üniversites Fen-Edebiyat Fakültesi Araştırma Dergisi XIII/I, Erzurum, 1985, ss. 58-63.

Wood, John. A Journey to the Source of the River Oxus. John Murray, Albemarle Street, London, 1872 (yeniden basım: Gregg International Publishers Limited Westmead, Hants, England, 1971)

Yakubi. Ülkeler Kitabı, çev. Murat Ağarı, Ayışığı Kitapları, İstanbul, 2002.

Yazıcı, Orhan. “Gılcayların Menşei”, Orta Doğu Araştırmaları Dergisi, cilt 4, sayı 1, Elazığ, Ocak 2006, ss. 31-49.


Refback'ler

  • Şu halde refbacks yoktur.


Creative Commons Lisansı
Bu eser Creative Commons Atıf 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.