Türk Edebiyatından Urdu Edebiyatına Uyarlanan Birkaç Mensur Şiir

Öz

İlk örneklerine Fransız edebiyatında rastlanan mensur şiirin Türk edebiyatındaki öncüsü ve isim babasıHalit Ziya’dır. Urdu
edebiyatında ise mensur şiir geleneği, Seccad Haydar Yıldırım’ın Türkçeden yaptığıtercümeler aracılığıyla başlamıştır. Yıldırım
Türkçeye hâkim Hindistanlımeşhur bir yazardır. İstanbul’da bulunan İngiliz konsolosluğundaki görevi esnasında Türk dili ve
edebiyatına büyük bir ilgi duyan yazar, Servet-i Fünûn edebiyatınıyakından tanıma fırsatıbulmuştur. Türkçe pek çok hikâye,
roman ve tiyatro eserinin yanısıra mensur şiirleri de Urdu diline aktarmıştır. Yıldırım, Halit Ziya’nın “Mensur Şiirler” adlıeserinde
yer alan “Ağlarım” isimli mensur şiirini “Münzevi Olsaydım” adıyla Urdu diline uyarlamıştır. Halit Ziya’dan sonra mensur şiir
türünün Servet-i Fünûn dönemindeki başlıca temsilcisi Mehmet Rauf’tur. Yazarın mensur şiir külliyatıolan Siyah İnciler adlı
eserinden üç şiiri Urdu diline aktarılmıştır. Bunlar, birinci bölümdeki “Kelebek” ve ikinci bölümdeki “Kleopatra” ile “La Grande
Via”dır.
Seccad Haydar Yıldırım, Türkçeden yaptığıbu tercümeler aracılığıyla Urdu edebiyatıokuyucusunu, kendilerine yabancıolan
mensur şiir türü ile tanıştırmıştır. “Hikâyât-o- İhtisasat” adlıeserinde yer alan bu mensurelerde yazar, Türk yazarlarının mensur
şiirlerindeki ruhunu yansıtmıştır, diyebiliriz. Hindistan’da yayımlandığıyıllarda büyük ilgiyle okunan bu eser vasıtasıyla Urdu
edebiyatıokuyucularıyeni bir türle tanışma fırsatıbulmuştur.