Sanat Eserleri ve Müze Sigortaları

Feride H. BAŞTÜRK, İrini DİMİTRİYADİS, İsmail YARDIMCI, Ensar TAÇYILDIZ

Öz


Eserlerin korunmasıiçin, olasıriskler göz önüne alınarak çevresel koşulların düzenlenmesi hayati önem taşımaktadır. Bu
anlamda müzelerde, sergilerde veya kişisel/kurumsal koleksiyonlarda eserlere ait risklerin nasıl ve kimler tarafından üstlenileceği ve
buna uygun olarak nasıl bir planlama yapılacağıfarklılık göstermektedir. Eserler müzede veya sergiler sırasında Devlet Garantisi
(Devlet Tazminat Sistemi-DTS), özel sigorta, sigortasız veya personel korumalısistemler ile korunmaktadır. DTS’de sergiler
sırasında bir hasar veya eser kaybıdurumunda, serginin bulunduğu ülkedeki kamu otoriteleri tarafından eser sahiplerine tazminat
ödenmesi veya hasarın restorasyon maliyetlerinin karşılanmasısöz konusudur. Özel Sigorta da ise, “Fine Arts Insurance” olarak
anılan ve “Sanat Eserlerine Yapılan Paket Sigorta Sözleşmeleri” olarak ifade edilebilen ve bir kısım genel şartların ışığıaltında
paketlenmişteminatlarıiçeren uygulamalar mevcuttur. Sigorta şirketi açısından olaya bakıldığında, yangın sigortasıgenel şartlarına
göre bina içerisinde eşya olmasıile sanat eseri olmasıaçısından işleme alınan riskler ve bunlara paralel verilen teminatlar arasında
fark görülememektedir. Oysa sanat eserlerini çok yakından ilgilendiren ve poliçelerde kapsam dışında kalan çok sayıda risk grubu;
belirsizliğini sürdürmektedir. Sanat eserlerinin kendilerine has riskleri dikkate alınarak genel şartlar oluşturulabileceği akla
gelmektedir. Sigortasızlık durumunda ise; eserler, kurumlar (self-insurance) veya kurum çalışanlarıtarafından korunmaktadır.
Eserlerin kaybıveya hasara uğramasıdurumunda hiçbir teminat durumu söz konusu değildir. Türkiye’de de aynen AB ve diğer
ülkelerin çoğunda olduğu gibi kamuya ait müzelerde koleksiyonlar müzede iken sigorta kapsamında değildir.

Tam Metin:

PDF

Refback'ler

  • Şu halde refbacks yoktur.


Creative Commons Lisansı
Bu eser Creative Commons Atıf 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.