OTİSTİK BİR ÇOCUĞUN YABANCI DİL ÖĞRENİMİNE İLİŞKİN ÖRNEK OLAY İNCELEMESİ

Öz

Bu araştırmada, otistik bir çocuk olan Hale’nin yabancıdili olan Türkçe öğrenimi incelendi.
Hale’ye altıay boyunca, bireysel özelliklerine, ihtiyaçlarına ve ilgilerine göre geliştirilen bir yabancı
dil eğitim programıuygulandıve programın Hale üzerindeki etkisi değerlendirildi. Araştırmada,
“durum çalışması” modeli kullanıldı. Araştırmanın verileri gözlem, görüşme ve doküman incelemesi
yöntemleriyle elde edildi. Bulgulara göre, otistik bir çocuk olan Hale’nin anadili İngilizce’nin yanı
sıra yabancıbir dil olarak Türkçe’yi de öğrenebildiği gözlendi. Bu duruma Hale’nin (1) erken ve
yoğun davranışve konuşma terapisini almışolması, (2) sistemli bir eğitime tabi tutulması, (3)
anadilinde konuşmayıbilmesi, (4) zihinsel bir engelinin bulunmamasıve (5) zekasının normal veya
normalin üzerinde olmasıvb faktörler etkin oldu. Diğer taraftan, Hale’nin Türkçe’yi öğrenme
sürecinde yaşadığızorluklar, yabancıbir dili öğrenmenin otistik bir çocuk için kolay olmadığını,
bu dili öğrenirken bir çok problemle karşılaşılabildiğini ortaya koydu. Sonuç olarak, Hale
Türkçe’yi okula gidebilecek ve toplumda kendisini tek başına idare edebilecek kadar öğrenemedi.
Ancak, uygulanan program sayesinde Hale, çeşitli kavramlarıve cümleleri ve bunların telaffuzunu
öğrendi; Türkçe oyun oynamayı,  şarkısöylemeyi ve iletişim kurmayıbaşardı; davranışlarında,
sosyal ilişki ve becerilerinde ve anadilini kullanmasında gelişme kaydetti; ve sosyal iletişim ve
etkileşimleri kendiliğinden başlatabilecek bir düzeye erişti.