Türk Kültüründe İknanın Atasözleri Bağlamında İncelenmesi
Öz
İçinde yaşadığımız çağda demokrasi, insan hakları, özgürlükler, üretim ve bilgi iletişim teknolojilerinde yaşanan baş döndürücü gelişmelere bağlı olarak insanlar artık yaşam boyu hemen hemen her işini yapmada ve ihtiyaçlarını karşılamada çok fazla alternatifle karşılaşmakta ve tercih yapma durumunda kalmaktadır. Bundan dolayı ikna olgusunun insan hayatındaki yeri, önemi ve kullanıldığı alanlar gün geçtikçe artmaktadır. Bu bağlamda ele alınan bu çalışmanın amacı, Türk toplumunun ikna olgusuna verdiği önemi ve ikna ile ilgili vurgu yaptığı faktörleri ortaya koymaktır. İçerik analizi yöntemiyle yapılan bu çalışma elde edilen bulgular incelendiğinde genel sonuç olarak; Türk toplumunun tutum değiştirme/oluşturma yöntemlerinden en çok “ikna etme” yöntemini benimsediği, ikna edecek kişide olması gereken özellikler ve iknayı kolaylaştıran faktörlerden en çok “etkili ve güzel konuşma” faktörüne önem verdiği ve iknayı zorlaştıran faktörlerden ise en çok “alıcının yapısal ve donanımsal eksiklikleri” faktörüne vurgu yaptığı görülmüştür. Çalışmanın sonunda bu sonuçlarla ilgili olarak gelecekte Türk toplumu üzerine ikna çalışması yapacak olan politikacılar, araştırmacılar veya başka acentelere bazı öneriler getirilmiştir.
Anahtar Kelimeler
Tam Metin:
PDFReferanslar
Aksan, D. (2007). Her yönüyle dil: Ana çizgileriyle dilbilim. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
Aksoy, Ö. A. (2015). Atasözleri ve deyimler sözlüğü I-Atasözleri sözlüğü. İstanbul: İnkılap Yayınları.
Aktan, C. C. ve Tutar, H. (2007). Bir sosyal sabit sermaye olarak kültür. Pazarlama ve İletişim Kültürü Dergisi, 6(20), 1-11.
Akyol, Z. (2019). Bir ikna teknolojisi olarak internet: E-ticaret sitelerindeki ikna dinamikleri üzerine bir inceleme. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Reklamcılık Anabilim Dalı, İzmir.
Altınörs, A. (2011). Platon ile Aristoteles’in retorik anlayışlarının karşılaştırılması. EKEV Akademi Dergisi, 15(49), 81-92.
Anık, C. (1997). Siyasal motivasyon ve ikna. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Halkla İlişkiler ve Tanıtım Anabilim Dalı, Ankara.
Anık, C. (2000). Siyasal ikna, Ankara: Vadi Yayınları.
Aristoteles, (2015). Retorik. (Çev. Doğan, M.). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
Asna, M. A. (1968). Yönetim-halk ilişkileri. Amme İdaresi Dergisi, 1(3-4), 55-68.
Balcı, Ş. (2006). Negatif siyasal reklamlarda ikna edici mesaj stratejisi olarak korku çekiciliği kullanımı. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Halkla İlişkiler ve Tanıtım Anabilim Dalı, Konya.
Balkan, K. (1992). Eski Önasya’da Kut (veya Gut) halkının dili ile eski Türkçe arasındaki benzerlik. Erdem, (6), 1-57.
Bettinghaus, E. P. ve Cody, M. J. (1987). Persuasive communications. New York: Holt, Rinehart and Winston Inc.
Bilgin, N. (1999). Sosyal psikolojide yöntem ve pratik çalışmalar. İzmir: Ege Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Yayınları.
Bilgin, N. (2003). Sosyal psikoloji sözlüğü: kavramlar, yaklaşımlar. İstanbul: Bağlam Yayıncılık.
Brembeck, W. L. ve Howell, W. S. (1952). Persuasion, a means of social influence. New York: Prentice Hall.
Brembeck, W. L. ve Howell, W. S. (1976). Persuasion, a means of social İnfluence. (2. Baskı) New York: Prentice Hall.
Çobanoğlu, Ö. (2004). Türk dünyası ortak atasözleri sözlüğü. Ankara: Atatürk Kültür Merkezi Başkanlığı Yayınları.
Demirtaş, H. A. (2004). Temel ikna teknikleri: Tutum oluşturma ve tutum değiştirme süreçlerindeki etkilerinin altında yatan nedenler üzerine bir derleme. Gazi Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 19, 73-91.
Dilçin, D. (2000). Edebiyatımızda atasözleri. (2. Baskı). Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
Elden, M. ve Bakır, U. (2010). Reklam çekicilikleri-cinsellik, mizah, korku. İstanbul: İletişim Yayınları.
Geray, H. (2017). İletişim alanından örneklerle toplumsal araştırmalarda nicel ve nitel yöntemlere giriş. Ankara: Ütopya Yayınları.
Gökalp, Z. (1997). Türkçülüğün esasları. İstanbul: İnkılap Kitabevi.
Güneş, G. A. (2015). Osmanlı Devleti’nin gayrimüslimlere bakışı ve klasik dönem millet sistemi. Sosyal ve Kültürel Araştırmalar Dergisi (SKAD), 1(2), 1-30.
Güz, H. (1998). Reklamlarda ikna stratejileri. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Halkla İlişkiler ve Tanıtım Anabilim Dalı, Ankara.
Herkner, W. (2003). İçerik çözümlemesi. Murat S. Çebi (Der. ve Çev.), İletişim Araştırmalarında İçerik Çözümlemesi, içinde (ss. 124-176). Ankara: Alternatif Yayınları.
Hofstede, G. (1980). Culture‟s consequences and ınternational differences in work related values. London: Sage Publications.
İplikçi, H. G. (2015). Reklamlarda tüketiciyi ikna etmek için kullanılan stratejiler ve reklam örnekleri. Sosyal ve Beşeri Bilimler Dergisi, 7(1), 65-77.
Jamieson, H. (1996). İletişim ve ikna. (Çev. Atabek, N. ve Dağtaş, B.), Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Eğitim Sağlık ve Bilimsel Araştırma Çalışmaları Yayınları.
Köknel, Ö. (1981). Cumhuriyet gençliği ve sorunları. İstanbul: Cem Yayınevi.
Küçükkurt, M. (1987). Zihin davranış ilişkilerinde mesaj stratejisi. Düşünceler, 1(1), 43-50.
Lewis, B. (2011). Modern Türkiye’nin doğuşu. (5. Baskı). (Çev. Turna, B. B.). Ankara: Arkadaş Yayınevi.
Milli Kütüphane Başkanlığı. (1971). Türk atasözsözleri I (Haz: Milli Kütüphane Genel Müdürlüğü). İstanbul: Milli Eğitim Basımevi.
Montesquieu, C. (2004). Kanunların ruhu üzerine. (Çev. Baldaş, F.). İstanbul: Seç Yayın Dağıtım.
Odabaş, H., Odabaş, Y. ve Polat, C. (2008). Üniversite öğrencilerinin okuma alışkanlığı: Ankara Üniversitesi örneği. Bilgi Dünyası, 9(2), 431-465.
O'Keefe, D. J. (1990). Persuasion: Theory of research. Newbury Park, CA: Sage Publications.
Ortaş, İ. (2014). Türkiye ve dünyada kitap okuma değerlerinin karşılaştırması ve sosyal yaşamımıza etkileri. Türk Kütüphaneciliği, 28(3), 323-337.
Pala, İ. (1999). Ata sözleri. İstanbul: Deniz Yayınları.
Perloff, R. M. (2010). The dynamics of persuasion: Communication and attitudes in the 21st century. (4th Edition). New York: Routledge Taylor & Francis
Raven, B. H. ve Haley, R. W. (1982). Social influence and compliance of hospital nurses with infection control policies. R. J. Eiser (Ed.), Social Psychology and Behavioral Medicine içinde (ss. 413-438). New York: John Wiley & Sons.
Reardon, K. K. (1991). Persuasion in practice. London: Sage Publications.
Rousseau, J. J. (2012). Toplum sözleşmesi. (9. Basım). (Çev. Günyol, V.) İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
Tarakçı, H. N. (2019). İkna edici mesaj stratejisi olarak çekicilik ve kamu spotlarında kullanımı. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Halkla İlişkiler ve Tanıtım Anabilim Dalı, Konya.
Timisi, N. ve Dursun, Ç. (2003). Medya ve deprem: 17 Ağustos 1999 depreminin medyada temsili. Ankara: RTÜK Eğitim Dairesi Başkanlığı Yayını.
Topçu, N. (2011). Yarınki Türkiye. İstanbul: Dergâh Yayınları.
Tortop, N. (1986). Halkla ilişkiler. Ankara: İlk-San Matbaası.
Tutar, H. (2014). Sosyal psikoloji: Kavramlar ve kuramlar. (2. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Tylor, E. B. (1985). Primitive culture and leadership. San Fransisco: Jossey-Bass.
Usal, A. ve Kuşluvan, Z. (1999). Davranış bilimleri. İzmir: Barış Yayınları.
Yaşar Uğurlu, Ö. ve Harbi, K. (2018). Girişimcilik olgusunun Türk atasözlerinde içerik analizi yöntemiyle incelenmesi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 15(41), 128-146.
Yaşar, F. Ö. (2007). Bilgi toplumu bağlamında Türk atasözlerinde "eğitim" ve "bilgi" kavramları üzerine düşünceler. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 6(19), 146-158.
Yıldırım, D. (1989). Sözlü kültür ve folklor kavramları üzerine düşünceler. Millî Folklor, 1(3), 16-17.
Yiğitbaşı, K. G. (2012). İkna edici iletişim sürecinde siyasal mesaj tasarımı. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Gazetecilik Anabilim Dalı, İstanbul.
Yüksel, A. H. (2005). İkna ve konuşma. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
Refback'ler
- Şu halde refbacks yoktur.
Bu eser Creative Commons Atıf 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.