XIII-XIV. Yüzyıllarda Karamanoğulları-Çukurova Ermenileri İlişkileri
Öz
XIII. yüzyıldan itibaren Cengiz Han’ın ve sonrasında iktidara gelen diğer hanlarının yapmış oldukları askerî harekâtlarla yeni bir dünya haritası çizen Moğollar, Türklerin yoğun yaşadıkları Horasan ve Mâverâünnehir bölgesinde de istila hareketleri gerçekleştirdi. Bu istilalar sonucunda kesif Türkmen nüfusu Anadolu’ya doğru bir göç hareketi başlattı. Türkiye Selçuklu Devleti’nin 1243 yılında Kösedağ Savaşı’nda bozguna uğramasıyla birlikte Anadolu’ya hâkim olmaya başlayan Moğollar, Anadolu’da Türkmenler üzerine de baskı politikası uygulamışlardır. Anadolu Türk tarihinin kırılma noktası olarak değerlendirebilecek olan bu savaş, Anadolu halkının uzun süre Moğolların baskı ve zulmü altında kalmasına neden olmuştur. Moğollar, Anadolu’da tam olarak hâkimiyet kurabilmek ve özellikle bölgedeki Türk nüfuzuna hükmedebilmek için tek başına hareket etmek istememişler ve ittifak arayışına girişmişlerdir. Bu noktada bölgedeki Ermeniler ile iyi ilişkiler kurarak Türkmenlere karşı müttefik olmak şeklinde bir siyaset izlediler. Bu dönemde Ermenilerin durumu özeldir. Zira Ermeniler, Türkiye Selçuklu Devleti’nin ve Anadolu’nun o andaki karışıklıklarından en çok faydalanan milleti idi. Özellikle Kilikya Ermenileri kendi isteğiyle Mengü Han’a giderek tabiliğini bildirmesi, Moğolların diğer Hristiyan devletlerine göre daha ayrı imtiyazlar sağlamasına neden oldu. Kilikya Ermenileri, Türkiye Selçuklularının içinde bulunduğu karışıklıktan yararlanarak bölgedeki önemli kaleleri almaya çalışmışlardır.
Moğolların istilası sonucu batıya doğru göç eden Türkmenler ile birlikte Anadolu’ya gelmiş olan Karamanoğulları, Alâeddin Keykubâd tarafından Mut ve Ermenek civarına yerleştirildiler. Karamanoğulları, yerleştirilmiş oldukları bu coğrafyayı daimi gaza ve cihat sahası olarak değerlendirmiş ve her fırsatta Ermeniler üzerine harekâtlar düzenlemişlerdir. Bölgede Ermeniler ile yaptıkları ilk mücadelelerde Ermenek Kalesi’ni ele geçirmişler ve böylelikle ilk kez karşı karşıya da gelmişlerdir. Diğer taraftan Karamanoğulları Anadolu’da, Moğol-Ermeni ittifakına karşı Memlûkler ile müttefik olmuşlardır. Aynicâlût Savaşı’nda (1260) Moğolların Memlûklere yenilmesi üzerine Karamanoğulları bu durumdan cesaret almış ve Ermeniler üzerine seferlerini artırmıştır. Bu ittifakın nihayetinde, Memlûkler tarafından ortadan kaldırılan Kilikya Ermenilerinin hâkimiyeti altındaki bölgeler Anadolu Türkmen beylerinin ellerine geçmiştir. Ele alınan bu çalışmada dönem kaynaklarında geçen veriler ışığında gerek Karamanlı Türkmenlerinin gerekse Karamanlı beylerinin Kilikya Ermeni Krallığı ile olan ilişkileri ortaya konulmaya çalışılacaktır.
Anahtar Kelimeler
Tam Metin:
PDFReferanslar
Akkuş Yiğit, F. (2015), “Memlûk - Ermeni Münâsebetleri”, Akademik Bakış, c. 8, sayı: 16, s. 171-206.
Akkuş, M. (2016). “Karamanoğullarının Moğol Tahakkümüne Karşı Mücadeleleri”. Uluslararası Orta Anadolu ve Akdeniz Beylikleri Tarihi, Kültürü ve Medeniyeti Sempozyumu, Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi, Karaman, Türkiye, 320-338.
Aknerli Grigor. Okçu Milletin Tarihi. İstanbul, Yeditepe Yayınları, 2012.
Aksarâyî, Kerimüddin Mahmud. Müsameretü’l-Ahbar. çev. M. Nuri Gençosman, Ankara, Recep Ulusoğlu Basımevi, 1943.
Altan, A. (2002). Kıbrıs Haçlı Krallığı 1191-1489. Türkler Ansiklopedisi (C. 6, ss. 1211-1220). Ankara: Yeni Türkiye Yayınları.
Artuk, İ. (1958). “Sahte Selçuklu Sultanı Cimri”, Tarih Dergisi, c. 9, sayı: 13, s. 151-160.
Başkan, Y. (2016). “Karamanoğullarının Kökeni Meselesi”. Tarih İncelemeleri Dergisi, c. 27. sayı: 1, 23-35.
Boyacıoğlu, R. (1999). “Karamanoğulları’nın Kökenleri”, Cumhuriyet Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, c. 1, sayı: 3, s. 51-56.
Cahen, Cahen. Osmanlılardan Önce Anadolu, çev. Erol Üyepazarcı, İstanbul, Tarih Vakfı Yurt Yayınları, 2012.
Ebü`l-Ferec İbnü`l-İbrî. Ebu’l Ferec Tarihi II, çev. Ömer Rıza Doğrul, Ankara, TTK Yayınları, 1987.
Ebü'l-Ferec İbnü'l-İbrî. Tarihu Muhtasari’d-Düvel, çev. Şerafeddin Yaltkaya, Ankara, TTK Yayınları, 2011.
el-Makrîzî, Takiyyüddin Ahmed b. Ali. Kitâb es-Sülûk li Ma’rifet Düvel el-Mülûk, I/II, Tah. Muhammed Mustafa Ziyâde, Kahire, by., 1957.
Ersan, M. Selçuklu- Ermeni İlişkileri. Türkler Ansiklopedisi (C. 6 ss.1110-1122). Ankara: Yeni Türkiye Yayınları 2002.
Ersan, Mehmet. Türkiye Selçukluları Zamanında Anadolu’da Ermeniler, Ankara, TTK Yayınları, 2007.
Galstyan, A. G. Ermeni Kaynaklarına Göre Moğollar, çev. İlyas Kemalov, İstanbul, Yeditepe Yayınları, 2017.
İbn Battûta Tancî. İbn Battûta Seyahatnâmesi I, çev. A. Sait Aykut, İstanbul: Yapı Kredi Yayınları, 2004.
İbn Bibi. El Evamirü’l-Ala’iye Fi’l-Umuri’l-Ala’iye (Selçuk Name) I-II. çev. Mürsel Öztürk, Ankara, T.C. Kültür Bakanlığı Yayınları, 1996.
İbn Şeddâd. Baypars Tarihi II. çev. M. Şerefüddin Yaltkaya, Ankara: TTK Yayınları, 2000.
Kanat, C. (1991). Makrîzî’nin Kitâb es-Sulûk’unda Osmanlılar, Karamanoğulları ve Batı Anadolu Beylikleri İle İlgili Kayıtlar, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ege Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Tarih Anabilim Dalı.
Kaymaz, Nejat. Pervâne Süleyman, 13. Yüzyılın İşbirlikçi Emiri Muînüddin Süleyman, Ankara, Kaynak Yayınları, 1970.
Kesik, Muharrem. Anadolu Türk Beylikleri, İstanbul, Bilge Kültür Sanat Yayınları, 2018.
Koca, S. (2012), “Dini inançların ve Düşüncelerin Politik Amaçlarda Kullanılmasına Dair Selçuklu Devrinden İbret Verici Bir Örnek; Babaîler Ayaklanması”, Gazi Türkiyat (Türkoloji Araştırmaları Dergisi), c. 1, sayı: 11 s. 11-38.
Koca, Salim. Anadolu Türk Beylikleri Tarihi, Ankara, Berikan Yayınevi, 2013.
Koca, S. (2015). “Türkiye Selçuklu Tarihinin Akışını Değiştiren ve Anadolu’nun Kaderini Belirleyen Savaş: Kösedağ Bozgunu”, Türkiyat Araştırmaları Dergisi, 35, Konya 2015, 35-84.
Kopraman, K. Y. (1990), Mısır Memlükleri, Doğuştan Günümüze Büyük İslam Tarihi 1250-1517, (C. 6 ss. 434-605). İstanbul: Çağ Yayınları.
Köprülü, M. F. (1928). “Anadolu Beylikleri Tarihine Aid Notlar”, Türkiyat Mecmuası, sayı: 2, s. 951-970.
Müneccimbaşı. Câmiu’d-Düvel (Selçuklular Tarihi II, Anadolu Selçukluları ve Beylikler), çev. Ali Öngül, İzmir, Akademi Kitabevi, 2001.
Müverrih Kiragos. Ermeni Müverrihlerine Göre Moğollar, çev. Gürsoy Solmaz, Ankara: Elips Yayınları, 2009.
Müverrih Vardan. Türk Fetihleri Tarihi, İstanbul, Post Yayınları, 2017.
Neşrî. Kitâb-ı Cihan-Nûma, Haz. Faik Reşit Unat, Mehmet Altay Köymen, Ankara, Kültür ve Turizm Bakanlığı Yay. 1983.
Ocak, Ahmet Yaşar. Babailer İsyanı Aleviliğin Tarihsel Altyapısı Yahut Anadolu’da İslam-Türk Heterodoksisinin Teşekkülü. İstanbul, Dergah Yayınları, 2000.
Reşîdüddin Fazlullah. Câmiu’t Tevârîh -İlhanlılar Kısmı-, haz. İsmail Aka vd., Ankara, TTK Yayınları, 2013.
Simbat (951-1334). Vekâyinâme, çev. Hrant. D. Andreasyan, TTK Basılmamış Nüsha, tercüme, no. 68, İstanbul, 1946.
Solak, K. (2011) Memlük Devleti’nin Anadolu Beylikleriyle Münasebetleri, Basılmamış Doktora Tezi, Ege Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Tarih Anabilim Dalı.
Sümer, F. (1970). “Anadolu’da Moğollar”. Selçuklu Araştırmaları Dergisi, c. 1, Ankara, 1-147.
Sümer, F. (1989). “İlhanlı Hükümdarlarından Abaka, Argun Hanlar ve Ahmed-i Celayir”. Bellete, c. 53, sayı: 206, 175-197.
Sümer, F. (2001). “Karamanoğulları”, DİA, (C.24, s. 454-460. )Ankara: Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları.
Şikârî. Karamanname (Zamanın Kahramanı Karamaniler’in Tarihi), haz. Metin Sözen-Necdet Sakaoğlu, İstanbul, Karaman Valiliği Yayınları, 2005.
Taşkıran, Hasan, Mirasçı Bir Beylik Karamanoğulları Hristiyan Devletlerle İlişkileri, Ankara, Gece Kitaplığı, 2016.
Tekindağ, Ş. (1954). “Karamanlıların Gorigos Seferi (1367)”, Tarih Dergisi, c. 6, sayı: 9, s. 161-174.
Tekindağ, Ş. (1964). “Şemsüddin Mehmed Bey Devrinde Karamanlılar”, Tarih Dergisi, c. 14, sayı: 19, s. 81-98.
Tekindağ, Ş. (1965). “Karamanlılar”, MEB İslam Ansiklopedisi, (6, ss. 316-330) İstanbul: Milli Eğitim Basınevi.
Turan, O. (1964). “Orta-Çağlar’da Türkiye-Kıbrıs Münasebetleri”, Belleten, c. 38, sayı: 110, s. 209-227.
Turan, Osman. Selçuklular Zamanında Türkiye. İstanbul, Ötüken Yayınları, 2014.
Uras, Esat. Tarihte Ermeniler ve Ermeni Meselesi, Ankara, Türkiye Matbaacılık ve Gazetecilik, Yayınları, 1950
Urfalı Vahram. Kilikya Ermeni Kralları, Vahram Vekayinâmesi, çev. H. D. Andre¬asyan, TTK. Basılmamış Tercüme 1946.
Uzunçarşılı, İsmail Hakkı. Anadolu Beylikleri ve Akkoyunlu, Karakoyunlu Devletleri, Ankara, TTK Yayınları, 2003.
Ünal, Tahsin, Karamanoğulları Tarihi, Ankara, Berikan Yayınları, 2001.
Yazıcızâde Ali. Tevârîh-i Âl-i Selçûk (Oğuznâme-Selçuklu Tarihi), haz. Abdullah Bakır, İstanbul, Çamlıca Yayınları, 2017.
Yununî. Zeyl-u Miratü’z-Zaman II, Haydarâbâd, yy.,1958
Refback'ler
- Şu halde refbacks yoktur.
Bu eser Creative Commons Atıf 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.