GASTRONOMİ EĞİTİMİ ÜZERİNE BİR DEĞERLENDİRME

Hüseyin Öney

Öz


En basit tanımıyla, gastronomi, "iyi yemek yemenin bilimi ve sanatı" olarak ifade edilmektedir. Gastronomi, odağında insanın ve estetiğin yer aldığı kapsamlı bir konudur. Yemek yeme eyleminin gerçekleştiği tüketim anı ve  ne yenildiğinin çok ötesinde bir anlam taşımaktadır. Bilindiği gibi gastronomi yiyecek ve yeme içme bilimi olmanın yanında, bir sanat ve kültür felsefesini de gerektirmektedir.

Türkiye’deki gastronomi bölümlerinin ilk örneklerinin Güzel Sanatlar Fakültesi bünyesinde açılmıştır. Bu, felsefi bir bakış açısının doğru bir uzantısı olarak görmek gerekir. Ancak sonraki dönemlerde bu bölümlerin turizm fakültelerinde yapılandırılmasıyla işin felsefi ve kültürel yönünün göz ardı edilmeye başlandığı görülmektedir. Bugün, Türkiye’deki gastronomi bölümlerinin sayısı 30’a ulaşmıştır. Bu sayısal yeterliliğe rağmen lisans düzeyinde eğitim veren bölümlerde, amaçlandığı gibi bir eğitim programı sağlanıp sağlanamadığı konusu ise halen tartışmalıdır. Bunda yetersiz altyapı imkânları, yetişmiş akademik kadro yetersizliği yanında, konuya salt yemek üretimi olarak bakılmasından kaynaklandığı söylenebilir.

Yapılan Gastronomi Eğitimi Arama Konferansı’nda da ortaya çıkan temel ihtiyaç sıralaması önemli ölçüde bu kaygıyı desteklemektedir. Arama Konferansı sonuçlarına göre, konu uzmanları, birincil derecedeki gastronomi eğitimi sorununu müfradatlar olarak belirlemişlerdir. Mevcut duruma bakıldığında gastronomi eğitimi verecek öğretim elemanı bulma ve yetiştirme konusunda da kısıtlar bulunmaktadır. Profesyoneller, gastronomi alışkanlıkları konusunda toplumun nabzını tutan ve sağlık, moda, beslenme, çevre ve diyet gibi konularda yönlendirici kişilerdir. Ne var ki, Türkiye’de gastronomi eğitimine katkı sağlamada profesyonellerin istekli olmadıkları ve okulların da işbirliği için yeterli çaba sarf etmedikleri de konferansta ele alınan alt sorunlar olarak ortaya çıkmıştır. Gastronomi eğitimi uygulamaya dayalı bir eğitim olarak görülmelidir. Öğrencilerin pratik yaparak deneyim kazanmasının ve sektörü tanıyıp işletmelerde deneyimlerini pekiştirmesi için en geçerli yol olarak staj görülmektedir. Staj konusu ise henüz çözüm bekleyen birçok sorunundan sadece biridir.

Bu çalışmada, gastronomi eğitimiyle ilgili yapılması gerekenler üzerinde durulurken, mevcut bölümlerdeki yapılanmalar hakkında bilgi verilmesine çalışılmıştır. Çalışma kavramsal zeminde planlandığından öncelikle bu konuda yazın incelemesi yapılmıştır. Sonrasında, alan uzmanlarının ve akademisyenlerin katkı verdiği Arama Konferansı sonuçları değerlendirmeye alınmıştır. Çalışma, ikincil veriler temelinde gerçekleştirilen nitel bir çalışma olarak kurgulanmıştır. Bu çalışmada yapılacak değerlendirmeler ve ulaşılan sonuçların, Türkiye’deki gastronomi eğitimine farklı bir bakış açısı sunmak yanında, bölümlerdeki eğitim programlarının düzenlenmesinde de yol göstereceği beklenmektedir.


Anahtar Kelimeler


Turizm; Gastronomi, Gastronomi Eğitimi, Türkiye’de Gastronomi Eğitimi

Tam Metin:

PDF

Referanslar


Kaynakça

ARAMA KONFERANSI (2015). “VII. Gastronomi Eğitimi Arama Konferansı”, Akademik Turizm Eğitimi, Anatolia Dergisi ve Türkiye Aşçılar Federasyonu, Antalya Expo Center, Antalya, 26 - 27 Şubat.

Allen, G. (2003). Education About Food. In The Encyclopaedia of Food and Culture, (Vol. l, pp. 556-558). New York: Encyclopaedia of Food and Culture.

Berg, I. , Marion N. ve Bentley, A. (2003). Food Studies, In The Encyclopaedia of Food and Culture, (Vol. l, pp. 102-103). New York: Encyclopaedia of Food and Culture.

Brillat-Savarin, J. A. The Physiology of Taste: or, Meditations on Transcendental Gastronomy, M. F. K. Fisher (İngilizceye Çeviren). (İlk baskı :La Physiologie du gout adıyla Paris:1826), New York: Counterpoint, 1971.

Brookes, M. Shaping Culinary Taste: The Influence of Commercial Operators (We are What We Eat, or What We are Persuaded to Eat?) Donald Sloan (Ed. ), Culinary Taste: Consumer Behaviour in the International Restaurant Sector, Amsterdam: Elsevier Butterworth-Heinemann. pp. 109-131, 2004.

Gillespie, C. ve Cousins, J. A. European Gastronomy into the 21st Century, Oxford: Butterworth- Heinemann, 2001.

Hegarty, J. A. (2009). “How Might Gastronomy Be a Suitable Discipline for Testing the Validity of Different Modem and Postmodern Claims About What May be Called Avant-Garde?”, Journal of Culinary Science & Technology, sayı: 7, s. 1-18.

Hegarty, J. A. (2011). “Achieving Excellence by Means of Critical Reflection and Cultural Imagination in Culinary Arts and Gastronomy”, Education Journal of Culinary Science & Technology, sayı: 9, s. 55-65.

Hjalager, A. A Typology of Gastronomy Tourism. Hjalager, M. A. ve Richards, G. (Ed. ) Tourism and Gastronomy, London: Routledge. pp. 20-35, 2002.

Hjalager, A. ve Richards G. Still Undigested: Research Issues, Hjalager, M. A. ve Richards, G. (Ed. ) Tourism and Gastronomy, London: Routledge. pp. 224-234, 2002.

Maberly C. ve Reid D. (2014). “Gastronomy: An Approach to Studying Food”, Nutrition And Food Science, sayı: 44,/4, s. 272-278.

Santich, B. Hospitality and Gastronomy: Natural Allies, Lashlety, Conrad (Ed.), Hospitality A Social Lens, London: Elsevier pp. 47-59, 2004.

Santich, B. (2007). “The Study of Gastronomy: A Catalyst for Cultural Understanding”, The International Journal Of The Humanities, sayı: 5/6, s. 53-58.

Scarpato, R. (2002a). “Gastronomy Studies in search of Hospitality”, Journal of Hospitality and Tourism Management, sayı: 9/2, s.1-12

Scarpato, R. Gastronomy as a Tourist Product: The Perspective of Gastronomy Studies, Tourism and Gastronomy Hjalager, M. A. ve Richards, G. (Ed.) Tourism and Gastronomy, London: Routledge, s. 51-70, 2002b).

Scarpato, R. Sustainable Gastronomy: as a Tourist Product. Hjalager, M. A. ve Richards, G. (Ed. ) Tourism and Gastronomy, London: Routledge. s. 132-150, 2002c.

Ulusoy, G. Disiplinler Arası Araştırma ve Eğitim, Coşkun Can Aktan (Ed. ), Değişim Cağında Yüksek Öğretim: Global Trendler - Paradigmalar Yönelimler, İzmir: Yasar Üniversitesi, s. 389-398, 2007.

Wilk, R. (2012). “The Limits of Discipline: Towards Interdisciplinary Food Study”, Physiology and Behavior, sayı: 107/4, s. 471-475.

Elektronik Kaynaklar

Gastronomy (2015). http://www. enotes. com/gastronomy-reference/gastronomy (Erişim tarihi:24. 04. 2015).

OSYM (2015). http://dokuman. osym. gov. tr/pdfdokuman/2015/osys/2015-osyskontkilavuzu23062015. pdf, (Erişim tarihi: 24. 06. 2015).

Gastronomi (2015). Büyük Türkçe Sözlük, http://www. tdk. gov.tr (Erişim tarihi: 2 Ağustos 2015).

Gastronomy (2015). Britannica Concise Encyclopedia: http://www. britannica. com/EBchecked/topic/226766/gastronomy , (Erişim tarihi: 2 Ağustos 2015).


Refback'ler

  • Şu halde refbacks yoktur.


Creative Commons Lisansı
Bu eser Creative Commons Atıf 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.